Tuesday, December 28, 2010
Motorcycle Made to do Many things
Following is an extract/abstract from an article in Hindu dated February 11 2010. I got the link through my linkedin updates from Venkat.
Mr. Mansukhbhai Jagani an ordinary, not well educated farmer (a school dropout), in Mota Devaliya village, Amreli district, in Gujarat developed a machine system called Bullet Santi for small farm holdings, with attachments for tilling, sowing, inter-culturing and spraying. The motorcycle’s engine was converted to a 5.5 HP diesel engine and the rear wheel replaced with an attachment with two wheels.
Several farmers in the district have caught on to the idea, and there are now close to 40 Santis in the district. It costs between Rs. 14,000-18,000, making it much cheaper than other mechanical ploughs and it performs several functions such as weeding, ploughing and sowing for an acre. The bullet tractor ploughs an acre of land in just half an hour with only two litres of diesel.
With the help of National Innovation Foundation (NIF), Ahmedabad, Mr. Jagani got a patent in India and in the U.S. for this device. Mr. Jagani’s innovation was also displayed at the Indian Science Congress at Pune and at the Swadeshi Vigyan Mela at IIT, Delhi where he got an excellent response. He also got the opportunity to display his innovation in South Africa in an exhibition organized by the Department of Small, Medium & Micro Enterprises (SMME) of the Northern Provinces jointly with Commonwealth Science Council (CSC), London.
Labels:
Farmer Innovations,
Minitractor,
Motor Santi,
My news,
School dropout
Sunday, December 26, 2010
పువ్వు ..పువ్వు ..ఏమి పువ్వు ..
అంకం 1
సిరి: అమ్మా.... అమ్మా....
విజయ: ఎంటమ్మా
సిరి: అమ్మా ...నిద్రొస్తోంది
విజయ: వెళ్ళి పడుకోమ్మా ..మా బంగారు కొండ కదూ ...
సిరి: మరైతే ... ఆ బంగారు కొండ పాట పాడాలి ..
విజయ: మరి నువ్వు ఆ పాట వింటూ పడుకోవాలి సరేనా ..
పువ్వు పువ్వు - ఏమి పువ్వు
మల్లె పువ్వు - ఏమి మల్లె
కొండ మల్లె - ఏమి కొండ
సిరి :బంగారు కొండ ..
ఇద్దరూ (సిరి-విజయ) : మా పాప .. బంగారు కొండ
సిరి:అమ్మా అంత్యాక్షరి ఆడదాం ..
విజయ: ఈ సారి సినిమా పాటలతో కాదు వెరైటీగా పువ్వుల పేర్లతో ఆడదాం . ఈ పాటలో మల్లె ఉంది కదా ...ఇప్పుడునువ్వు చెప్పు .
సిరి: మల్లె ..ల ..లోటస్..
విజయ:లోటస్ ..ఇది ఇంగ్లీష్ పేరుకదా ! సరేలే ఇప్పుడు స ..కదా ..సంపంగి
సిరి:గ ..గులాబీ ..
విజయ: బ ..బంతి ..
సిరి: తీ..త ..ఊ...ఈ ఆట వద్దు. నాకు రావట్లేదు
విజయ: సరే అయితే ఏదో ఒక పువ్వు పేరు చెప్పు
సిరి :సన్ ఫ్లవర్ ..అమ్మా తెలుగులో సన్ ఫ్లవర్ ని ఏమంటారు ?
విజయ :సన్ ఫ్లవర్ ని తెలుగులో పొద్దు తిరుగుడు అంటారు .దీని గింజల నుంచి నూనె తీస్తారు .
సిరి: అమ్మా .. ఇప్పుడు నువ్వు చెప్పాలి . నేను సన్ ఫ్లవర్ చెప్పాను
విజయ : ఇప్పుడు నేను చెప్పాలా సరే.. సాఫ్లవర్...
సిరి: అంటే
విజయ: కుసుమ
సిరి: అంటే
విజయ: అంటే... ఇది కూడా సన్ ఫ్లవర్ లాగే ఒక నూనె గింజల పంట. అప్పుడు తాతయ్యకు మంచిదని డాక్టర్ చెప్పారే అది. సరే ఇంక పడుకో ..కుసుమ గురించి తరువాత చెప్పుకుందాం .. .
అంకం 2 పేదరాసి పెద్దమ్మ కుంకుమెండబోసే...
విజయ: ఎవరూ?!..
హాయ్ రమ్యా ! ఎన్నాళ్లైంది నువ్వు మా ఇంటికి వచ్చి.రా..రా ..
రమ్య: ఇక్కడికి దగ్గరలో డాక్టరును కలవాలని వచ్చాను. ఈ మధ్య కొద్దిగా మెడ మీద ఎలర్జీ లాగ వచ్చింది. సరే ఓ అరగంట టైం ఉంది కదా అని వచ్చాను
విజయ: రా..కూర్చో ..ఈ ఫోటోలు చూస్తూ ఉండు . ఇప్పుడే ఒక్క క్షణంలో వస్తా
sound - pouring of tea
రమ్య:విజయా చాల బావున్నాయి ఫోటోలు. మీ అమ్మాయి డ్రెస్ రంగు భలే బాగుంది . అన్నయ్యగారు వేసుకున్న డ్రస్ కూడా చాలా బాగుంది.
విజయ:అదంతా కుసుమ మహిమ. ఇంద టీ తీసుకో ....
రమ్య: నువ్వు కూడా మునుపటి గన్నా చెలాకీగా కనిపిస్తున్నావు ..
విజయ: అది కూడా కుసుమ మహిమే ..
రమ్య:ఈ టీ ఏంటి ఏదో కొత్త రకంగా ఉంది. ఫారిన్ దా
విజయ: సీమ సరుకు కాదు మన సరుకే ...
రమ్య:టీ బంతిపూ రంగులో చాలా అందంగా ఉంది .అందులోనూ ఈ తెల్లటి కప్పులో మరింత ఆకర్షణీయంగా ఉంది.
విజయ: కప్పులకి కూడా అందం ,ఆకర్షణ ఏమిటి ?
రమ్య: అందాన్ని తక్కువ అంచనా వెయ్యకోయ్ మన కళ్ళు కూడా తినడంలో ముఖ్య పాత్ర వహిస్తాయి. మనం ఇష్టంగా , ప్రీతిగా , ప్రశాంతంగా తిన్నదే వంటపడుతుందని మా అమ్మమ్మ అనేది .
విజయ:మరి అలాగైతే ఇది కూడా చూడు.
రమ్య:ఓ స్వీటా..చాలా అందంగా ఆకర్షణీయంగా అమర్చావు . నీకు కళాషోషణ బాగా అబ్బిందే. కానీ ఈ మధ్యన డాక్టర్లు ఎలాంటి రంగులు వాడద్దంటున్నారు
కదా!
విజయ:అవుననుకో ,కానీ అస్సలు రంగు వెయ్యక పొతే పిల్లలు చూడగానే మా కొద్దు అనేస్తారు . కృత్రిమ రంగులైతే మంచిది కాదు . కానీ ఈ కుసుమ
రంగు సహజమైనదే కదా.
రమ్య: ఏమిటి తల్లీ, వచ్చిన దగ్గర నుండీ ఈ కుసుమ జపం మొదలుపెట్టావు! సరే ఇంక నేను వెళ్లొస్తాను.
విజయ: ఒక్క క్షణం ఆగవే ఇప్పుడే వస్తున్నాను.
రమ్య: ఇప్పుడెందుకే ఇవన్నీ
విజయ: మొన్న మా అమ్మాయి పుట్టిన రోజుకి నువ్వు రాలేదుగా. వచ్చిన వాళ్ళందరికీ ఈ జుబ్బాలు పెట్టాము. పుట్టిన రోజుకి వచ్చిన వాళ్లకి జాకెట్టు బట్టో, చీరో కాకుండా ఇదేంటి అనుకుంటున్నావా. ఇవి కుసుమ నుంచి తీసిన రంగుతో డై చేయబడ్డాయి. ఈ బట్ట రాత్రి పూట ధరించే దుస్తులకీ, దుప్పటీలకీ, గలీబులకీ కూడా మంచిది. ఎందుకంటే ఇది ...
రమ్య: సహజమైంది కదా ... మళ్ళీ ఈ చిన్న పాకెట్ ఏమిటి?
విజయ: అవి కుసుమ విత్తనాలు. మీ పెరట్లో చల్లేయ్. మీ పెళ్లి రోజు నాటికి పూలు పూస్తాయి.
రమ్య: మంచిది. మరి మా పెళ్లి రోజుకి నువ్వు తప్పకుండా రావాలి సుమా. సరే మరి నే వస్తానూ..
అంకం 3
విజయ: రమ్యా ..రమ్యా ..పెళ్లిరోజు శుభాకాంక్షలు. అన్నయ్యగారేరి?
రమ్య: ఇప్పుడే అలా బయటకు వెళ్ళారు.
విజయ: అయ్యో ఇంకా ముందే రావలసింది. సరైన టైంకి రాలేకపోయాను.
రమ్య: నువ్వు రాలేకపోయినా నువ్విచ్చిన కుసుమ పూలు సరైన సమయానికే వచ్చాయి. ఈ బోకే చూడు. స్నేహ తయారు చేసింది. కుసుమ పూలతో..
విజయ: అవునా! చాలా బాగా చేసింది. పసుపు, ఎరుపు, తెలుపు, నారింజ రంగు పూలతో అందంగా ఉంది. ఇలా రకరకాల రంగుల పూలు రావాలనే నీకు నాలుగైదు కుసుమ రకాల విత్తనాలు కలగలిపి ఇచ్చాను.
రమ్య: అవును విజయా, మీ అన్నయ్య గారికి కూడా చాలా నచ్చింది. ఇంత బాగుంటే మా ఆఫీసులో కూడా పెట్టుకోవచ్చు కదా అన్నారు. ఇవి ఎక్కడ ఆర్డర్ చెయ్యాలి అని అడిగారు కూడా.
విజయ: ఎక్కడో ఎందుకు. మీ పొలంలోనే వేసుకోవచ్చు.
రమ్య: మా పొలం లోనా. అక్కడంతా వర్షాలు లేక ఏమీ
పండటం లేదు.
మా భూములు కౌలుకి తీసుకున్న వాళ్ళు కూడా చాలా ఇబ్బంది పడుతున్నారు. పట్నంలో ఏదైనా ఉద్యోగం చూపిస్తే వచ్చేస్తామంటున్నారు.
విజయ: ఈ కుసుమ పంట విశేషమేమిటో తెలుసా రమ్యా! ఇది వర్షాభావ పరిస్థితులలో కూడా బాగా వస్తుంది. నువ్వు మీ రైతులతో ఈ పంట పండించి, ఆ పూలను మీరు కొంటే వారిని ఆదుకున్నట్లు ఉంటుంది. బోకేల రూపంలో నలుగురికీ పంపిస్తే కట్ ఫ్లవర్ గా కుసుమ ప్రాచుర్యం పొందే అవకాశం ఉంది. అలాగే కనుక జరిగితే ఆ ప్రాంతంలోని ఎన్నో కుటుంబాలకు ఉపాధి చూపించిన వారౌతారు.
రమ్య: మరి ఇది సీజనల్ వ్యాపారం కదా. దీన్ని నమ్ముకుని వాళ్ళు ఆ ఊరిలోనే ఎలా ఉండి పోతారు?
విజయ: అలాగని అందరూ పల్లెటూళ్ళు వదిలి పెట్టి వచ్చేస్తే ఎలాగా? అక్కడే వారికి మంచి ఉపాధి చూపించే బాధ్యత పట్నం వారికి కూడా ఉంది. ఇప్పుడందరూ కార్పోరేట్ సామాజిక బాధ్యత అంటున్నారు కదా! అందులో భాగంగా ఆఫీసుల్లోనూ, ఇంట్లో జరిగే ఫంక్షన్స్ లోనూ అలంకరణకి ఈ కుసుమ పూలు వాడుకోవచ్చు. ఈ పూలు ఎక్కువ సేపు తాజాగా ఉండడమే కాకుండా డ్రై ఫ్లవర్ గా కూడా తయారు చేయ వచ్చు. దానికి సీజన్ లేదు కదా!
రమ్య: కానీ అంత ఉపయోగం కూడా లేదు కదా!
విజయ: నిజమే! డ్రై ఫ్లవర్స్ అందరూ విరివిగా వాడరన్నది వాస్తవమే. అయితే మనం నిత్యం ఉపయోగించే విజిటింగ్ కార్డులకూ, పుస్తకాలకీ, ఇంకా అలాంటి ఇతర ఉపయోగాలకీ కుసుమ కాండాల నుంచి తయారు చేసే కాగితాన్ని ఉపయోగించ వచ్చు. ఆ కాగితం తయారు చేసే గుజ్జులో కుసుమ పూరేకులు వేస్తె అందంగా కూడా ఉంటుంది.
రమ్య: అవునులే. మనసుంటే మార్గాలెన్నో ...మనం పట్టుదలతో పట్టించు కోవాలి కానీ..
విజయ: బాగా చెప్పావు రమ్యా. ఇది మనం పట్టుదలతో సాధించ వలసిన విషయమే. ఎందుకంటే కుసుమ పంట గురించి జరిగే ప్రతి చిన్న అభివృధ్ధీ కరువు ప్రాంతాలలోని రైతులను ఆదుకుంటుంది.
అంకం 4
శ్రీరాం: చెల్లాయ్, మొన్న నువ్వేదో టీ ఇచ్చావుట. ఆరోగ్యానికి చాలా మంచిదట. అదేదో కాస్త మా రమ్యకి కూడా చెప్పు.
విజయ: ఇందులో రహస్యమేమీ లేదు అన్నయ్యగారూ, ఆరోజుల్లో చాలామంది ఉదయం పూట, ఇంకా భోజనం తరువాత గ్రీన్ టీ అని చెప్పి తీసుకుంటున్నారు కదా. సాధారణంగా ఇందులో తేనె, నిమ్మకాయ, అల్లం, తేయాకులు ఉపయోగిస్తూ ఉంటారు. అయితే ఒక్క తేయాకులే కాకుండా ఇంకా ఇతర ఆకులు, బెరల్లతో కూడా ఈ టీ ని తయారు చేస్తారు. మల్లె ఆకులతో, పువ్వులతో కూడా టీ చేస్తారంటే నమ్మండి. అలాగే కుసుమ పూరేకులతో కూడా టీ తయారు చేసుకోవచ్చు.
రమ్య: ఈ కుసుమ టీ గుండెకు కూడా మేలు చేస్తుందిటండీ. కొలెస్ట్రాల్ ను తగ్గిస్తుందిట. ఆస్థ్మా వాళ్ళకీ, కీళ్ళ నొప్పుల వాళ్లకి కూడా ఈ టీ మంచిదట.
శ్రీరాం: ఇదేదో బాగానే ఉంది కదా. మన వాడొకడు అమెరికా నుంచి వచ్చేసి టీ బార్ పెట్టుకున్నాడు. ఈ కుసుమ టీ ని అందులో పెట్టిస్తే మంచి లాభసాటిగా ఉండచ్చు.
విజయ: అన్నయ్యగారూ ఈ కుసుమ పూరేకులను టీ బాగ్స్ లాగ కూడా చేసి సూపర్ మార్కెట్లలో అమ్మకానికి పెట్టచ్చు. ఇది పూర్తిగా మహిళలే నిర్వహించి స్వాలంబన పొంద వచ్చు. మన ఊర్లో దీని గురించి ఒక శిక్షణా కార్యక్రమం నిర్వహిస్తే ఎలా వుంటుందంటారు?
శ్రీరాం: బానే ఉంటుంది. చేసి చూద్దాం. మంచి పనేగా...
రమ్య: మరైతే ఆలస్యం ఎందుకు? శుభస్య శీఘ్రం!
అంకం 5
అంజయ్య: రాఘవయ్యా బాగున్నావా? ఈ మధ్యన చేను కాడ కనిపించకపోతేనూ ఓ పాలి చూసెల్దామని వచ్చా.
రాఘవయ్య: నేనే నీ కాడికి ఓ సారొద్దామనుకుంటున్నా అంజయ్యా. అంతా బాగుండారా?
అంజయ్య: ఆ.. అంతా బాగానే ఉండారు. అవునూ ఈ పాలి నువ్వు ధనియాలు వెయ్యలేదా? ఏదో కొత్త మొక్కలు కనిపిస్తున్నాయి చేలో!
రాఘవయ్య: అయ్యా! ఏదో మీ పెద్దమ్మ ఎద్దామంటే, సరే .. సూద్దాంలే అని యేశాను. ఏదో కుసుమంట. మన పొద్దు తిరుగుడు లాగే అదో నూనె గింజల పంట. మొన్న పట్నం నుండి మన విజయమ్మ ఆ ఇత్తనాలు ఇచ్చి పోయింది. దసరా అప్పుడు, అంటే సెప్టెంబర్, అక్టోబర్ అప్పుడు ఇత్తితే శివరాత్రి వరకు, అంటే ఫిబ్రవరి మార్చిలో పంట చేతికొస్తదంట. అంతగా నీరు పెట్టే పనీ లేదు. పురుగు మందులు చల్లే పనీ లేదు. వర్షాలు బాగా పడినట్లయితే నీరు పెట్టే అవసరమే లేదు.
అంజయ్య: మరి అంత మంచి పంటైతే అందరూ ఏసేయచ్చు కదా!
రాఘవయ్య: అవుననుకో. అయితే ఒకటుండాది. ఈ మొక్కకు ముళ్లుంటాయి. అందుకని కొత్తవారు ఈ పంటను వెయ్యడానికి ఇష్ట పడరు. ఇప్పుడు ముళ్ళు లేని రకాలు కూడా వస్తున్నాయంట. అయితే ఇంకా చాలా మందికి కుసుమ పంట గురించి, ఆ ముళ్ళు లేని రకాల గురించి తెలియదు.
అంజయ్య: మరి ఇప్పుడు మనం ఈ పంట పండిస్తే కొనే వారుంటారా?
రాఘవయ్య: ముందు మనం వేసి చూద్దాం. మనం పండించినంత వరకూ మనమే పట్నం తీసుకుని పోయి అమ్మవచ్చు. ఇది ఆకుకూరగా కూడా పని చేస్తుందంట. నువ్వూ వేసి చూడు.
అంజయ్య: సరే, ఆనాక లచ్చమ్మని అంపిస్తా ..విత్తనాల కొరకు.
అంకం 6 ఆకేసి..పప్పేసి..బువ్వేసి..నెయ్యేసి..
లచ్చమ్మ: ఎల్లమ్మత్తా...ఎల్లమ్మత్తా...
ఎల్లమ్మ: ఎవరూ .. లచ్చమ్మా ..రా ..రా...
లచ్చమ్మ: భోజనాలైనాయా ...ఈరోజు ఏం కూరేంటి?
ఎల్లమ్మ: అవుతున్నాయి కానీ, ఇదుగో ఇది కొంచొం నోట్లో ఏసుకో . యా కూరో ..నువ్వే చెప్పుకో!
లచ్చమ్మ: ఇదేం కూరబ్బా, పూండి కూరా...అబ్బే జిగురు లేదే ...దొగ్గలి కూరా?! ఏమో అత్తా నువ్వే చెప్పు. సరే కానీ, ఏవో కొత్తరకం ఇత్తనాలంట. మా ఇంటాయన నీ కాడ్నుంచి తెమ్మన్నాడు.
ఎల్లమ్మ: ఇంతకీ ఈ కూర ఏందో తెలియలేదా! నువ్వడిగావే, ఆ కుసుమ కూరే ఇది. లేత మొక్కలను పప్పులో ఏసుకోవచ్చు, పచ్చడి చేసుకోవచ్చు. కూరగా కూడా వండుకోవచ్చు.
లచ్చమ్మ: బాగుంటుందా?
ఎల్లమ్మ: అలవాటు లేనోల్లకి కొత్తగా ఉండచ్చు. ఏ పల్లీల పోడో, నూ పప్పో దంచి ఎస్టే అదే రుచిగా ఉంటుంది. అయినా ఏ ఆకు కూరైనా కంటికి, వంటికి మంచిదాయే, అందునా ఇది మరీ మంచిదంట. మనము మనకు నచ్చినట్టు వండుకుని తింటూ ఉంటే, నెమ్మదిగా పిల్లలకి కూడా అదే అలవాటు అవుతుంది.
ముందు మనమే ఛీ, ధూ, అంటే ఇంక పిల్లలేం తింటారు?
లచ్చమ్మ: సరే అత్తా. అట్టాగేలే. నువ్వు చేసిన కూర ఇయ్యి. నువ్వు చేసినావంటే పిల్లలు ఇష్టంగా తింటరు.
ఎల్లమ్మ:అట్టాగేలే...పొరుగింటి పుల్ల కూరని ఊరికే అన్నారా!
అంకం 7
చంద్రయ్య: అమ్మా, విజయమ్మా...విజయమ్మా...
విజయ: ఆ..చంద్రయ్యా.. బాగున్నావా? ఏంటి ఈ ఊరు ఎప్పుడొచ్చావు. రా..రా..
చంద్రయ్య: నిన్ననే వచ్చానమ్మా. మీరు పంపిన కుసుమ పూరేకులతో బట్టలు డై చేసి తీసుకుని వచ్చాను. ఇక్కడి సోసైటీలకీ, షాపులకీ, సాంపిళ్ళు ఇవ్వడానికి వచ్చానమ్మా. బానే పోతున్నాయి. అంతా తమరి దయ. ఇదుగోండమ్మా, ఈ చీర మీ కోసం మా రంగమ్మ స్వయంగా నేసింది.
విజయ: చాలా థాంక్స్ చంద్రయ్యా. మేము ఇలా చెప్తే అలా అల్లుకుపోయి ఇంతవరకూ ఎదిగారంటే దానికి మీ పట్టుదల, శ్రధ్దే కారణం. వీటిలో కొన్ని మా స్నేహితురాళ్ళ బాతిక్స్ లో పెట్టిస్తాను.
స్నేహ: అత్తా...అత్తా..
విజయ: ఓ స్నేహా..ఏంటీ విశేషం. ఏదో విశేషంగా తయారయ్యావు. చేతిలో ఆ కార్డెంటి?
స్నేహ: చూడండి. మీకే తెలుస్తుంది.
విజయ: పెళ్లి కార్డు.. చాలా అందంగా ఉంది. అక్కడక్కాడా ఎరుపు రంగు పూరేకులతో మంగళకరంగా ఉంది.
స్నేహ: అత్తా ఆ పూరేకుల్ని గుర్తు పట్టారా? మీరిచ్చిన కుసుమ మొక్క పూలు. మా స్నేహితురాలికి కాగితం తయారీ వచ్చు. తను తయారు చేసి ఇచ్చింది.
విజయ: చంద్రయ్యా నువ్వు తెచ్చిన చీరల్లో మంచి చీర తియ్యి. కాబోయే పెళ్లికూతురుకి పెట్టడానికి.
చంద్రయ్య: ఈ చెంగావి రంగు చీర అమ్మాయిగారికి ఎంతో బాగుంటుంది.
స్నేహ: అత్తా అయితే నా పెళ్ళికి ఇదే మొదటి బహుమతి.
విజయ: మంచిదే. ఈ చీరలు చంద్రయ్య ఇప్పుడే తెచ్చాడు. నీతోనే శుభారంభం!
స్నేహ: అత్తా పెళ్ళికి వచ్చిన వాళ్లకి ఈ చీరలు పెడ్తే బాగుంటుంది కదా. వీటికి ప్రాచుర్యం కల్పించినట్టూ ఉంటుంది. కదా!
విజయ, చంద్రయ్య:శుభం!!
అంకం 8
రాఘవయ్య: అంజయ్యా ! బాగుండావా? నిన్న విజయమ్మ ఫోను చేసింది. వాళ్ళ పట్నం వాళ్ళంతా మనూరు చూడ్డానికొస్తారంట. ఈ ఊరు, వ్యవసాయం ఇంకా మన కుసుమ పంట అన్నీ చూసి ఫోటోలు తీసుకుని పోతరంట. అన్నట్టు మీ తమ్ముడి వాటా ఖాళీగానే ఉంది గందా. ఓ పాలి శుబ్బరం చేయించు. కొంత మందిని ఆడికి పంపిస్తాను. మా ఇళ్ళలో మీ పట్నం వాళ్ళు ఎట్టా ఉంటారమ్మా, అంటే విజయమ్మ వినలేదు. మీతో ఉంటేనే మాకూ మీ పద్ధతులు, అలవాట్లూ తెలుస్తాయి అంది.
అంజయ్య: అంతేలే రాఘవయ్యా, పట్నం వాళ్లకి మన కష్టాలు కూడా తెలుస్తాయిలే. ఏమంటావ్?
రాఘవయ్య: వాళ్ళ కష్టాలు వాళ్ళవి. ఆ ఉరుకులు...పరుగులు..ఎం జీవితం..ఆ రోడ్లు..కాలుష్యం ..ఆ..కాలుష్యం అంటే గుర్తుకొచ్చింది. ఈ మధ్యన పట్నం వాళ్ళు, విదేశీయులు పాలు, తేనె, వనమూలికలు వంటి వాటితో చేసిన సబ్బులను ఉపయోగిస్తున్నారంట. ఈ సబ్బులకు మంచి గిరాకితో బాటు, మంచి ధర కూడా పలుకుతుందట. ఇంతకీ చెప్పొచ్చేదేమితంటే మన కుసుమతో కూడా అలాంటి సబ్బులు చేయవచ్చంట.
అంజయ్య: అన్నట్టూ రాఘవయ్యా ఆ కుసుమ పంటలో ఏదో తెగులొచ్చినాది.
రాఘవయ్య: విత్తన శుద్ది చేసావా. అదేదో జీవ నియంత్రణ మందంట. ఏందదీ,...ఆ.. ట్రైఖోడెర్మా విరిడీ. దానితో కూడా విత్తన శుద్ది చెయ్యాలంట.
అంజయ్య: అబ్బో రాఘవయ్యా...బాగానే చెప్పావే
రాఘవయ్య: ఏందనుకున్నావ్? నేను, మీ పెద్దమ్మ ఒప్పచేప్పుకుని మరీ నేర్చుకున్నాం. మన చుట్టు పక్కల గ్రామాలలో రైతులకి కుసుమ పంట సాగులో శిక్షణ మనమే ఇవ్వాలంట.
అంజయ్య: ఇంకా నయ్యం. చుట్టు పక్కల దేశాల వాళ్ళు వస్తారనలేదు.
రాఘవయ్య: ఏమో నీ నోటి వాక్యాన అలా కూడా అవుతుందేమో చూద్దాం. ఇప్పుడిప్పుడే కుసుమ గింజలలో మధుమేహానికి, గుండె జబ్బులకీ పనికి వచ్చే మందులు ఉత్పత్తి అయ్యేలాగ పరిశోధనలు జరుగుతున్నాయట. అప్పుడు మన దేశంలో కూడా కుసుమ పంటకు మహర్దశ పట్టవచ్చు. ఏమో!
కప్పలు అప్పాలైపోవచ్చు...అన్నం ..సున్నాలైపోవచ్చు.. ఏమో!గుర్రం ఎగరావచ్చు నువ్వే స్వారీ చేయ్యావచ్చు..
అమ్మ కడుపు చల్లగా...
Following is a short play focusing on farmer deaths and farmer suicides. It intends to instill a sense of boldness to face adverse situations and take necessary precautions..
This is how the play goes...
A young woman farmer, Saalamma goes to see her friend Narasamma on her return from her native place. Saalamma narrates with enthusiasm how Venkatesh performed the wedding of his daughter with great pomp after he reaped good benefits from his cotton crop. Saalamma feels bad that she had not gone for cotton crop that year because Narasimham, Narasamma's husband has advised them not to venture for any cash intensive crops.
Narasimham reiterates the need to avoid any possible risk and urges her to adopt low external input way of farming. He alerts Saalamma to the potential dangers of going in for capital intensive agriculture. Narasamma advises her to concentrate on the upbringing of her children, plant more diversity for family's nutrition. She asks Saalamma not to be over-concerned about the education of her children. She emphasizes the need for skill development and suggests that she, together with her children could start some income generation activities to support the income from their farm.
Saalamma is convinced about the ills of taking risks but is skeptical if her husband would heed her advice. Narasammaa retorts with ire saying that men are ignoring their words of caution and venturing into risky businesses; and taking to alcoholism and losing lives when their aspirations and dreams doom.
During the conversation Narasamma tells how her relatives lost everything they had, due to floods that year. Narasimham puts the problem in perspective, bringing in the larger picture of climatic change, species extinction and potential natural disasters. He warns them to be prepared to face any kind of situation, and make every effort, such as crop diversification, crop insurance, life insurance, to guard against risks. The play concludes with the three becoming poised to face the year 2011, wishing for happiness and peace.
సాలమ్మ: నరసమ్మత్తా...ఓ నరసమ్మత్తా.. ...నరసమ్మత్త..ఇంకా ఊర్నించి రానట్టుగా ఉందే.
నరసమ్మ: ఎవరూ సాలమ్మా…రా...
సాలమ్మ: ఇంకా ఊర్నించి వచ్చినావో ..లేదో అనుకుంటుండా ...ఇదిగో నరసమ్మత్తా...నువ్వు ఊరిలో లేకపోతివి గానీ ...ఆ ఎంకటేశు లేడూ ..కూతురి పెళ్లి ఎంత బాగా చేసినాడనుకున్నావ్..
నరసమ్మ: అవునా... మంచిది..
సాలమ్మ: ఈ సంవత్సరం ఆ ఎంకటేశుకి పత్తిలో బాగా కలిసొచ్చినాదంట...దెబ్బకి ..దశ తిరిగిపోయిందనుకో..
నరసింహం: తిరిగిపోద్ది..తిరిగిపోద్ది...ఆడికేం...ఆడు యాపారస్తుడూ...పెట్టుబడి పెట్టాగలడు...అదును, పదునూ చూసి సరుకు అమ్మాగలడు..
సాలమ్మ: నరిసిమ్మావా ..నువ్వాపకుండా ..ఉంటే మేమూ..పత్తే ఏసేటోల్లం. ఎంకటేశు కూతురి పెళ్ళికి బంగారు నాంతాడు...ఏస్కోని పోయేదాన్ని...ఆ..
నరసింహం: బంగారు నాంతాడు...ఏస్కోని నువ్వు పొయ్యేదానివో...లేక...ఆడే పోయి..నీ..తాడు..తెగేదో ...ఎవురికి ఎరుక?
నరసమ్మ:..ఏందయ్యా...ఆ మాటలు..అదేదో తెలియక అన్నాది...మనం ఏం సెప్పినా ..దాని మంచి కోసమే కందా...
నరసింహం: అది అట్టనుకుంటే కదా...మనవల్ల నష్టపోయినామంటే ..నాకు సిర్రెత్తుకొచ్చినాది.
సాలమ్మ: మాకున్నది ఈ పోలమే గందా మావా..ఎదుగూ..బొదుగూ..లేక...ఆ..జొన్నలూ, శెనగలే ఏసుకోవాలంటావా ..
నరసింహం: మీకు ఆధారం ఈ పొలమొక్కటే కందా.. అందుకే ఇంకా జాగ్రత్తగా ఉండాల.. ఎటు పోయి ఎటొచ్చినా.. .మనకు లాభం రాకున్నా సరే నష్టం మాత్రం రాకుండా చూసుకోవాల..అప్పు చేసి ఎవసాయం చేస్తే ...పంట మునిగితే ..ఆ వడ్డీలు పెరిగి మనమూ మునిగినట్టే. అందుకే అంత పెట్టుబడి అవసరం లేని పంటలే ఏసుకోవాల.
నరసమ్మ: అయినా….జొన్నలూ, శనగలూ ఏసుకుంటే తప్పేటంట...ఒక్క జొన్నలూ, శెనగ లేందీ..రాగులూ ..కందులూ గూడ..ఏసుకో..నాలుగు..కోళ్ళూ ..నాలుగు మేకలూ కూడ పెంచుకో...ఇయ్యన్నీ ఇంటికీ..వంటికీ మంచియి.
సాలమ్మ: ఇంటికీ ..వంటికీ మంచిదైతే సరిపోద్దేటి. ఇయ్యాల రేపు నాలుగు రాళ్ళు సంపాదించకపోతే ఎట్టాగా ...
నరసమ్మ: సాలమ్మా లక్షల గురించి ఆలోచించకుండా ..లక్షణంగా ఉన్నంతలో పిల్లల్ని సక్కంగా సాక్కో ..
సాలమ్మ: అవును నరసమ్మత్తా ...నా ఆశలన్నీ పిల్లలమీన్నే ..ఎట్టాగైనా.. ఈళ్ళని పెద్ద పెద్ద సదువులు సదివించి మంచి కొలువుల్లో సూడాల
నరసమ్మ: ఇదిగో సాలమ్మా..ఎంతసేపూ సదువూ..సదువూ అని ఆళ్ళని సతాయించమాక. అస్తమానూ సదవమంటే ఆల్లకి సదువంటేనే ఇసుగు పుడతాది..ఏదైనా..పనీ పాటా కూడా నేర్పించు..కుట్లో ..అల్లికలో.. వడియాలో, ఒరుగులో ఏదో ఒకటి..నేర్చుకుంటే నీకు సహాయంగా ఉంటారు. మీరందరూ కలిసి ఏ పని చేసుకున్నా అంతో ఇంతో వస్తాది.. ఏన్నీల్లకు చన్నీళ్ళుగా ఆళ్ళ ఫీజులకీ, పుస్తకాలకీ అయినా కలిసోస్తాది.
నరసింహం: ఈ రోజుల్లో సదువంటే మాటలా...ఆళ్ళ సిన్నప్పుడే తాహతుకి మించి సదువుల మీన పైసలు పెట్టి అప్పుల పాలు గావద్దు..అయినా..ఆ ఉద్యోగాలూ అట్టనే ఉండాయి. అంతలో వస్తున్నాయి..అంతలో పోతున్నాయి..మనం పిల్లలకి ముందు ధైర్యం నేర్పించాల, కష్టపడే అలవాటు చేయాల..
సాలమ్మ: అంతేలే మనం చేసేది చెయ్యాల…ఆపైన...ఆ సామి దయ..
నరసింహం: అద్గదీ.. పిల్లలైనా అంతే పంటలైనా అంతే ..మనం చెయ్యవలసినదంతా ..సెయ్యాల..ఆ పైన..ఓ సంవత్సరం మంచిగుంటాది.. ఓ సంవత్సరం ముంచుతాది. మనం ధైర్యంగా నిలబడాల...అంతేగానీ ..బెంబేలు పడి ...ఉసురు తీసుకుంటే ఆ భార్యా బిడ్డలకి దిక్కెవరు..
నరసమ్మ: పంట పొతే పాయె ..మడుసులన్నా దక్కాల కదా..బతికుంటే ...బలుసాకుతినచ్చు అంటారు..కాలమెప్పుడూ ఒక లాగ ఉండదు కందా..
సాలమ్మ: అంతేలే ఓర్పుతో ఉంటే మంచి రోజులు రాక పోతాయా
నరసింహం: ఓర్పు ఒకటీ సరిపోదు సాలమ్మా...నేర్పు కూడా కావాల. మన పంట విషయమే తీసుకో..ముందు మన వాతావరణానికి ఏ పంటలు సరిపోతాయో తెలుసుకోవాల. ఏదో …ఒకటో ..రెండో పంటలు యేసి దేవుడా ..నీదే భారం అని సేతులు ముడుసుకుని కూచోరాదు...వీలైనన్ని రకాల పంటలు వెయ్యాల. ఒకటి ముంచినా వేరొకటి వస్తాది.
సాలమ్మ: ఒక రకం విత్తనాలు కొనడానికే పైసల్లేకపాయే..ఇంక ..ఇన్ని రాకాలేడ్నుంచి తేవాలా..
నరసింహం:..యాడ్నుంచో కాదు సాలమ్మా ..నీ పొలంనుంచే..కాకపొతే ఇంకోరి పొలం లోంచి..నువ్వు దాచిన విత్తనాలు వాల్లకిస్తే ..వాల్ల విత్తనాలు నీకిస్తారు...
సాలమ్మ: మరి మన పొలాల్లో విత్తనాలు పనికొస్తయంటావా?
నరసమ్మ: మన తాత ముత్తాతలంతా అయ్యే ఏసేవారుగా...
సాలమ్మ: ఆ రోజులు వేరు...ఈ రోజులు వేరు.కదా.నరసమ్మత్తా
నరసమ్మ:..అదీ నిజమే అనుకో ..కాకపొతే నువ్వు దాచుకున్న విత్తనాలైతే వెంబడే ఏసుకోవచ్చు..పైగా..విత్తనాలు కొనే ఖర్చు కూడా ఉండదు.
నరసింహం:..అంతే కాదు..మోసపోయి ..పంట మొత్తం పోగొట్టుకునే పెమాదం ఉండదు. అట్టాగే ఎరువులు కూడా అవసరమైన మేరకే ఉపయోగించాల ...పచ్చి రొట్ట పైర్లతో, ఆకెరువుతో, వానపాము ఎరువుతో భూసారాన్ని పెంచుకునే ప్రయత్నం చేయాల కానీ, అప్పు చేసి ఎరువులను కొనరాదు..
సాలమ్మ: ఎరువులగన్నా కూడా...ఈ పురుగు మందులు కొట్టడానికే చానా పైసలు పోతున్నాయి మామా
నరసింహం:..అంతే కదా మరి..ఎవరో చెప్పారనో..లేదా పంట పోతుందేమోనన్న భయంతోనో ...అవసరమున్నా లేకున్నా..పిచికారీలు చేస్తే ఖర్చు పెరుగుద్ది ...విత్తనం వేసే ముందు తప్పనిసరిగా విత్తన శుద్ది చేసుకుంటే ..చాలా వరకూ మనం పంటను కాపాడు కోవచ్చు.. తరువాత కూడా.. పైరును జాగ్రత్తగా గమనించుకుంటూ ఉంటే - గుడ్డు దశలోనూ, పిల్ల పురుగుల దశలోనూ చేతితో ఏరి పారేసి కొంత వరకూ పంటను కాపాడుకోవచ్చు...పిచికారీ అవసరమైనప్పుడు కూడా.. రసాయనిక పురుగు మందులు కాకుండా...స్థానికంగా లభించే మొక్కల కాషాయాలని వాడుకోవాలి.
సాలమ్మ: అట్టాగే నరిసిమ్మావా..ఈ పాలి మా పొలాన్నీ, పంటలను కూడా ..మా పిల్లల్లాగే ..సక్కగ..సాక్కుంటాలే...కానీ నరిసిమ్మావా..ఎంకటేశుని చూసి మా ఇంటాయన కూడా పత్తి, మిరప పెట్టాలని చూస్తున్నాడు...మనకీ ఆడపిల్లలున్నారు..మనమూ ఆళ్ళ పెళ్ళిళ్ళు ఘనంగా చెయ్యాలని ఒకటే ఇదైపోతున్నాడు..
నరసింహం: కూతుళ్ళకి ఘనంగా పెళ్లి చెయ్యాలన్నఆశ తండ్రికి ఆమాత్రం ఉండదేటి?.. కానీ ఆ ఆశే ..నిరాశగా మారితే ..కష్టం కదా..అందుకే మనం అట్టాంటి పంటల జోలికి పోవడం మంచిది కాదు..
సాలమ్మ: మరి నేను వెయ్యద్దని సెప్తే ఇంటాడో లేదో...
నరసమ్మ: ఈ మొగాళ్ళ మాట ఇంటూ కూర్చుంటే అయినట్టే. ముందంతా ..నీకేం తెల్దు...నీకేం తెల్దంటూ...ఎవసాయం అని, యాపారం అని ఉన్నదంతా తగలేసి ...ఆ తర్వాత ఏదైనా ఎదురు దెబ్బతింటే ...సారా మత్తులో పడిపోతారు. ఆళ్ళ నుంచి సాయమందుతాది….ఈ డబ్బు చేతికొస్తాది అని ఎదురు చూసి చూసి..అది రాదు అని తెలిసినప్పుడు ..గుండాగి పోవడమో ...లేదా బలవంతంగా ప్రాణాలు తీసుకోవడమో జరుగుతుంది. అప్పుడు ఆ ఉన్న అండ కూడా పోయి ఎటూకాని పిల్లలతో మనమే అవస్థ పడాల.
సాలమ్మ: హమ్మో ఇనదానికే భయమేస్తావుందత్తా ... అట్టాగైతే నాకు నాపిల్లలకి దిక్కెవరు దేవుడో..
నరసింహం:..ఇదిగో మీరిట్టా ..బెంబేలు పడతారనే ..ఆళ్ళు మీకు ఏ సంగతీ చెప్పరు..
నరసమ్మ: ఆ..ఆ..సెప్పా పెట్టకుండా..సచ్చిపోవడం మాత్రం బాగుందేటి ... ఏం చేస్తాం సాలమ్మా చాదస్తం మొగుడు సెపితే ఇనడు అన్నట్టు...మనమే పిల్లలకి చెప్పినట్టు మెల్లగా నచ్చచెప్పుకుంటూ పోవాల. మన చేతిలో ఉన్నంతవరకూ కష్టపడి చేసుకుంటూ పొతే ..కొన్ని దినాలకు ఆల్లే అర్ధం చేసుకుంటారు..
సాలమ్మ: మంచి మాట సెప్పినావ్ నరసమ్మత్తా....అట్టాగే సేద్దాంలే ...ఊర్లో అంతా బాగున్నారా..
నరసమ్మ: ఏం బాగులే సాలమ్మా ..ఈ సంవచ్చరం వచ్చిన వరదలకి మావోల్లంతా బాగా దెబ్బతిన్నారు...ఎవసాయం ఎర్రోని చేతిలో రాయిలాగైపోయినాది….ఎటుపోతుందో తెలియదు .. ఏమైతాదో తెలియదు …అతివృష్టి ..అనావృష్టి.....అనావృష్టికైనా ..ఉపాయాలున్నాయేమో కానీ ..ఈ అతివృష్టి తో అంతా ..తుడిచిపెట్టుకుపోయినాది … ...ఆల్లకేదో ధైర్యం సెప్పాను కానీ ...ఆళ్ళ పరిస్థితి తల్సుకుంటే నాకే గుబులుగా ఉంది...(ఏడుపు)
సాలమ్మ: ఊరుకో నరసమ్మత్తా ...అంతా సర్దుకుంటాదిలే.. ఇది.. .మీ వోల్లొక్కరికే వచ్చిన పరిస్థితి కాదు...ఈ సంవచ్చరం..శానామంది పరిస్థితి ఇట్టానే ఉంది..గవర్నమెంటోల్లు ఏదో సాయం సెయ్యకపోరులే
నరసమ్మ: మారాజుల్లాగా ఉండేవోళ్ళు ...మా రైతులే రాజులం ..మాకు కొలువు లెందుకనేవారు...ఇప్పుడు ఎవసాయం పరిస్థితి చూస్తే ఎవసాయం సెయ్యలని ఎవ్వురూ అనుకోరు...
నరసింహం: ఎవ్వరూ ఎవసాయం సెయ్యకపోతే ..మరి మడుశిలేట్టా బతకాలా .. అందుకే ఇది ఇప్పుడు మన ఒక్కరి సమస్యా కాదు.. . దేశం మొత్తం మీద పరిస్థితి ఇట్టాగే ఉంది…ఒక్క మనదేశంలోనే కాదు..అన్ని దేశాలలో ప్రజలూ ఇట్టాంటి ప్రకృతి వైపరీత్యాల వలన అనేక రకాల కష్టాల పాలౌతున్నారు...మనుషులే కాదు…ఈ వాతావరణంలో వచ్చే పెద్ద పెద్ద మార్పులకు కొన్ని జాతుల మొక్కలూ, జంతువులూ కూడా అంతరిస్తుండాయ్.
సాలమ్మ: అట్టాగా...ఈ ఇపరీతమైన ఎండలకీ ..వానలకీ మడుసులే బతకట్లేదు…ఇంక మొక్కలేం బతుకుతాయ్ ..
నరసింహం: అందుకే మనం ఇట్టాంటి విపత్తులను ఎదుర్కోడానికి సిద్ధంగా ఉండాల...జీవిత భీమాలు, పంట భీమాలు సేయించుకోవాల, దిగుబడి బాగా వచ్చినప్పుడు మంచి ధర చూసి అమ్ముకోవాల ...సరుకు పాడవకుండా ...మంచి గిడ్డంగులను, శీతల రవాణా సౌకర్యాలనూ అందరూ కలిసి ఏర్పాటు చేసుకోవాల…
నరసమ్మ: ముఖ్యంగా లాభాలొచ్చినప్పుడు ఆ డబ్బును అవసరానికి అందివచ్చేలాగా జాగ్రత్త చేసుకోవాలి. అంతేగానీ ఏ వ్యాపారంలోనో ..అధిక వడ్డీకి ఆశపడో పోగొట్టుకోకూడదు. నరసింహం:... ఏది పోయినా ..మనం ధైర్యాన్ని మాత్రం అస్సలు పోగొట్టుకోకూడదు… అయినా కష్టాలు లేనిదెవరికీ..
సాలమ్మ: అంతేలే ...మన సమస్యలే మనకు పాఠాలు నే ర్పిత్తాయ్
నరసింహం: మొత్తానికి ఈ రెండువేల పది మనకు పాఠాలూ, గుణపాఠాలూ సాలానే నేర్పినాది...ఇక రాబోయే సంవచ్చరం మనందరకూ బాగుండాల..
నరసమ్మ: మనందరి కష్టాలూ తీరిపోవాలనీ…
సాలమ్మ: సంతోసంగా, శాంతిగా ఉండాలనీ కోరుకుందాం..
This is how the play goes...
A young woman farmer, Saalamma goes to see her friend Narasamma on her return from her native place. Saalamma narrates with enthusiasm how Venkatesh performed the wedding of his daughter with great pomp after he reaped good benefits from his cotton crop. Saalamma feels bad that she had not gone for cotton crop that year because Narasimham, Narasamma's husband has advised them not to venture for any cash intensive crops.
Narasimham reiterates the need to avoid any possible risk and urges her to adopt low external input way of farming. He alerts Saalamma to the potential dangers of going in for capital intensive agriculture. Narasamma advises her to concentrate on the upbringing of her children, plant more diversity for family's nutrition. She asks Saalamma not to be over-concerned about the education of her children. She emphasizes the need for skill development and suggests that she, together with her children could start some income generation activities to support the income from their farm.
Saalamma is convinced about the ills of taking risks but is skeptical if her husband would heed her advice. Narasammaa retorts with ire saying that men are ignoring their words of caution and venturing into risky businesses; and taking to alcoholism and losing lives when their aspirations and dreams doom.
During the conversation Narasamma tells how her relatives lost everything they had, due to floods that year. Narasimham puts the problem in perspective, bringing in the larger picture of climatic change, species extinction and potential natural disasters. He warns them to be prepared to face any kind of situation, and make every effort, such as crop diversification, crop insurance, life insurance, to guard against risks. The play concludes with the three becoming poised to face the year 2011, wishing for happiness and peace.
సాలమ్మ: నరసమ్మత్తా...ఓ నరసమ్మత్తా.. ...నరసమ్మత్త..ఇంకా ఊర్నించి రానట్టుగా ఉందే.
నరసమ్మ: ఎవరూ సాలమ్మా…రా...
సాలమ్మ: ఇంకా ఊర్నించి వచ్చినావో ..లేదో అనుకుంటుండా ...ఇదిగో నరసమ్మత్తా...నువ్వు ఊరిలో లేకపోతివి గానీ ...ఆ ఎంకటేశు లేడూ ..కూతురి పెళ్లి ఎంత బాగా చేసినాడనుకున్నావ్..
నరసమ్మ: అవునా... మంచిది..
సాలమ్మ: ఈ సంవత్సరం ఆ ఎంకటేశుకి పత్తిలో బాగా కలిసొచ్చినాదంట...దెబ్బకి ..దశ తిరిగిపోయిందనుకో..
నరసింహం: తిరిగిపోద్ది..తిరిగిపోద్ది...ఆడికేం...ఆడు యాపారస్తుడూ...పెట్టుబడి పెట్టాగలడు...అదును, పదునూ చూసి సరుకు అమ్మాగలడు..
సాలమ్మ: నరిసిమ్మావా ..నువ్వాపకుండా ..ఉంటే మేమూ..పత్తే ఏసేటోల్లం. ఎంకటేశు కూతురి పెళ్ళికి బంగారు నాంతాడు...ఏస్కోని పోయేదాన్ని...ఆ..
నరసింహం: బంగారు నాంతాడు...ఏస్కోని నువ్వు పొయ్యేదానివో...లేక...ఆడే పోయి..నీ..తాడు..తెగేదో ...ఎవురికి ఎరుక?
నరసమ్మ:..ఏందయ్యా...ఆ మాటలు..అదేదో తెలియక అన్నాది...మనం ఏం సెప్పినా ..దాని మంచి కోసమే కందా...
నరసింహం: అది అట్టనుకుంటే కదా...మనవల్ల నష్టపోయినామంటే ..నాకు సిర్రెత్తుకొచ్చినాది.
సాలమ్మ: మాకున్నది ఈ పోలమే గందా మావా..ఎదుగూ..బొదుగూ..లేక...ఆ..జొన్నలూ, శెనగలే ఏసుకోవాలంటావా ..
నరసింహం: మీకు ఆధారం ఈ పొలమొక్కటే కందా.. అందుకే ఇంకా జాగ్రత్తగా ఉండాల.. ఎటు పోయి ఎటొచ్చినా.. .మనకు లాభం రాకున్నా సరే నష్టం మాత్రం రాకుండా చూసుకోవాల..అప్పు చేసి ఎవసాయం చేస్తే ...పంట మునిగితే ..ఆ వడ్డీలు పెరిగి మనమూ మునిగినట్టే. అందుకే అంత పెట్టుబడి అవసరం లేని పంటలే ఏసుకోవాల.
నరసమ్మ: అయినా….జొన్నలూ, శనగలూ ఏసుకుంటే తప్పేటంట...ఒక్క జొన్నలూ, శెనగ లేందీ..రాగులూ ..కందులూ గూడ..ఏసుకో..నాలుగు..కోళ్ళూ ..నాలుగు మేకలూ కూడ పెంచుకో...ఇయ్యన్నీ ఇంటికీ..వంటికీ మంచియి.
సాలమ్మ: ఇంటికీ ..వంటికీ మంచిదైతే సరిపోద్దేటి. ఇయ్యాల రేపు నాలుగు రాళ్ళు సంపాదించకపోతే ఎట్టాగా ...
నరసమ్మ: సాలమ్మా లక్షల గురించి ఆలోచించకుండా ..లక్షణంగా ఉన్నంతలో పిల్లల్ని సక్కంగా సాక్కో ..
సాలమ్మ: అవును నరసమ్మత్తా ...నా ఆశలన్నీ పిల్లలమీన్నే ..ఎట్టాగైనా.. ఈళ్ళని పెద్ద పెద్ద సదువులు సదివించి మంచి కొలువుల్లో సూడాల
నరసమ్మ: ఇదిగో సాలమ్మా..ఎంతసేపూ సదువూ..సదువూ అని ఆళ్ళని సతాయించమాక. అస్తమానూ సదవమంటే ఆల్లకి సదువంటేనే ఇసుగు పుడతాది..ఏదైనా..పనీ పాటా కూడా నేర్పించు..కుట్లో ..అల్లికలో.. వడియాలో, ఒరుగులో ఏదో ఒకటి..నేర్చుకుంటే నీకు సహాయంగా ఉంటారు. మీరందరూ కలిసి ఏ పని చేసుకున్నా అంతో ఇంతో వస్తాది.. ఏన్నీల్లకు చన్నీళ్ళుగా ఆళ్ళ ఫీజులకీ, పుస్తకాలకీ అయినా కలిసోస్తాది.
నరసింహం: ఈ రోజుల్లో సదువంటే మాటలా...ఆళ్ళ సిన్నప్పుడే తాహతుకి మించి సదువుల మీన పైసలు పెట్టి అప్పుల పాలు గావద్దు..అయినా..ఆ ఉద్యోగాలూ అట్టనే ఉండాయి. అంతలో వస్తున్నాయి..అంతలో పోతున్నాయి..మనం పిల్లలకి ముందు ధైర్యం నేర్పించాల, కష్టపడే అలవాటు చేయాల..
సాలమ్మ: అంతేలే మనం చేసేది చెయ్యాల…ఆపైన...ఆ సామి దయ..
నరసింహం: అద్గదీ.. పిల్లలైనా అంతే పంటలైనా అంతే ..మనం చెయ్యవలసినదంతా ..సెయ్యాల..ఆ పైన..ఓ సంవత్సరం మంచిగుంటాది.. ఓ సంవత్సరం ముంచుతాది. మనం ధైర్యంగా నిలబడాల...అంతేగానీ ..బెంబేలు పడి ...ఉసురు తీసుకుంటే ఆ భార్యా బిడ్డలకి దిక్కెవరు..
నరసమ్మ: పంట పొతే పాయె ..మడుసులన్నా దక్కాల కదా..బతికుంటే ...బలుసాకుతినచ్చు అంటారు..కాలమెప్పుడూ ఒక లాగ ఉండదు కందా..
సాలమ్మ: అంతేలే ఓర్పుతో ఉంటే మంచి రోజులు రాక పోతాయా
నరసింహం: ఓర్పు ఒకటీ సరిపోదు సాలమ్మా...నేర్పు కూడా కావాల. మన పంట విషయమే తీసుకో..ముందు మన వాతావరణానికి ఏ పంటలు సరిపోతాయో తెలుసుకోవాల. ఏదో …ఒకటో ..రెండో పంటలు యేసి దేవుడా ..నీదే భారం అని సేతులు ముడుసుకుని కూచోరాదు...వీలైనన్ని రకాల పంటలు వెయ్యాల. ఒకటి ముంచినా వేరొకటి వస్తాది.
సాలమ్మ: ఒక రకం విత్తనాలు కొనడానికే పైసల్లేకపాయే..ఇంక ..ఇన్ని రాకాలేడ్నుంచి తేవాలా..
నరసింహం:..యాడ్నుంచో కాదు సాలమ్మా ..నీ పొలంనుంచే..కాకపొతే ఇంకోరి పొలం లోంచి..నువ్వు దాచిన విత్తనాలు వాల్లకిస్తే ..వాల్ల విత్తనాలు నీకిస్తారు...
సాలమ్మ: మరి మన పొలాల్లో విత్తనాలు పనికొస్తయంటావా?
నరసమ్మ: మన తాత ముత్తాతలంతా అయ్యే ఏసేవారుగా...
సాలమ్మ: ఆ రోజులు వేరు...ఈ రోజులు వేరు.కదా.నరసమ్మత్తా
నరసమ్మ:..అదీ నిజమే అనుకో ..కాకపొతే నువ్వు దాచుకున్న విత్తనాలైతే వెంబడే ఏసుకోవచ్చు..పైగా..విత్తనాలు కొనే ఖర్చు కూడా ఉండదు.
నరసింహం:..అంతే కాదు..మోసపోయి ..పంట మొత్తం పోగొట్టుకునే పెమాదం ఉండదు. అట్టాగే ఎరువులు కూడా అవసరమైన మేరకే ఉపయోగించాల ...పచ్చి రొట్ట పైర్లతో, ఆకెరువుతో, వానపాము ఎరువుతో భూసారాన్ని పెంచుకునే ప్రయత్నం చేయాల కానీ, అప్పు చేసి ఎరువులను కొనరాదు..
సాలమ్మ: ఎరువులగన్నా కూడా...ఈ పురుగు మందులు కొట్టడానికే చానా పైసలు పోతున్నాయి మామా
నరసింహం:..అంతే కదా మరి..ఎవరో చెప్పారనో..లేదా పంట పోతుందేమోనన్న భయంతోనో ...అవసరమున్నా లేకున్నా..పిచికారీలు చేస్తే ఖర్చు పెరుగుద్ది ...విత్తనం వేసే ముందు తప్పనిసరిగా విత్తన శుద్ది చేసుకుంటే ..చాలా వరకూ మనం పంటను కాపాడు కోవచ్చు.. తరువాత కూడా.. పైరును జాగ్రత్తగా గమనించుకుంటూ ఉంటే - గుడ్డు దశలోనూ, పిల్ల పురుగుల దశలోనూ చేతితో ఏరి పారేసి కొంత వరకూ పంటను కాపాడుకోవచ్చు...పిచికారీ అవసరమైనప్పుడు కూడా.. రసాయనిక పురుగు మందులు కాకుండా...స్థానికంగా లభించే మొక్కల కాషాయాలని వాడుకోవాలి.
సాలమ్మ: అట్టాగే నరిసిమ్మావా..ఈ పాలి మా పొలాన్నీ, పంటలను కూడా ..మా పిల్లల్లాగే ..సక్కగ..సాక్కుంటాలే...కానీ నరిసిమ్మావా..ఎంకటేశుని చూసి మా ఇంటాయన కూడా పత్తి, మిరప పెట్టాలని చూస్తున్నాడు...మనకీ ఆడపిల్లలున్నారు..మనమూ ఆళ్ళ పెళ్ళిళ్ళు ఘనంగా చెయ్యాలని ఒకటే ఇదైపోతున్నాడు..
నరసింహం: కూతుళ్ళకి ఘనంగా పెళ్లి చెయ్యాలన్నఆశ తండ్రికి ఆమాత్రం ఉండదేటి?.. కానీ ఆ ఆశే ..నిరాశగా మారితే ..కష్టం కదా..అందుకే మనం అట్టాంటి పంటల జోలికి పోవడం మంచిది కాదు..
సాలమ్మ: మరి నేను వెయ్యద్దని సెప్తే ఇంటాడో లేదో...
నరసమ్మ: ఈ మొగాళ్ళ మాట ఇంటూ కూర్చుంటే అయినట్టే. ముందంతా ..నీకేం తెల్దు...నీకేం తెల్దంటూ...ఎవసాయం అని, యాపారం అని ఉన్నదంతా తగలేసి ...ఆ తర్వాత ఏదైనా ఎదురు దెబ్బతింటే ...సారా మత్తులో పడిపోతారు. ఆళ్ళ నుంచి సాయమందుతాది….ఈ డబ్బు చేతికొస్తాది అని ఎదురు చూసి చూసి..అది రాదు అని తెలిసినప్పుడు ..గుండాగి పోవడమో ...లేదా బలవంతంగా ప్రాణాలు తీసుకోవడమో జరుగుతుంది. అప్పుడు ఆ ఉన్న అండ కూడా పోయి ఎటూకాని పిల్లలతో మనమే అవస్థ పడాల.
సాలమ్మ: హమ్మో ఇనదానికే భయమేస్తావుందత్తా ... అట్టాగైతే నాకు నాపిల్లలకి దిక్కెవరు దేవుడో..
నరసింహం:..ఇదిగో మీరిట్టా ..బెంబేలు పడతారనే ..ఆళ్ళు మీకు ఏ సంగతీ చెప్పరు..
నరసమ్మ: ఆ..ఆ..సెప్పా పెట్టకుండా..సచ్చిపోవడం మాత్రం బాగుందేటి ... ఏం చేస్తాం సాలమ్మా చాదస్తం మొగుడు సెపితే ఇనడు అన్నట్టు...మనమే పిల్లలకి చెప్పినట్టు మెల్లగా నచ్చచెప్పుకుంటూ పోవాల. మన చేతిలో ఉన్నంతవరకూ కష్టపడి చేసుకుంటూ పొతే ..కొన్ని దినాలకు ఆల్లే అర్ధం చేసుకుంటారు..
సాలమ్మ: మంచి మాట సెప్పినావ్ నరసమ్మత్తా....అట్టాగే సేద్దాంలే ...ఊర్లో అంతా బాగున్నారా..
నరసమ్మ: ఏం బాగులే సాలమ్మా ..ఈ సంవచ్చరం వచ్చిన వరదలకి మావోల్లంతా బాగా దెబ్బతిన్నారు...ఎవసాయం ఎర్రోని చేతిలో రాయిలాగైపోయినాది….ఎటుపోతుందో తెలియదు .. ఏమైతాదో తెలియదు …అతివృష్టి ..అనావృష్టి.....అనావృష్టికైనా ..ఉపాయాలున్నాయేమో కానీ ..ఈ అతివృష్టి తో అంతా ..తుడిచిపెట్టుకుపోయినాది … ...ఆల్లకేదో ధైర్యం సెప్పాను కానీ ...ఆళ్ళ పరిస్థితి తల్సుకుంటే నాకే గుబులుగా ఉంది...(ఏడుపు)
సాలమ్మ: ఊరుకో నరసమ్మత్తా ...అంతా సర్దుకుంటాదిలే.. ఇది.. .మీ వోల్లొక్కరికే వచ్చిన పరిస్థితి కాదు...ఈ సంవచ్చరం..శానామంది పరిస్థితి ఇట్టానే ఉంది..గవర్నమెంటోల్లు ఏదో సాయం సెయ్యకపోరులే
నరసమ్మ: మారాజుల్లాగా ఉండేవోళ్ళు ...మా రైతులే రాజులం ..మాకు కొలువు లెందుకనేవారు...ఇప్పుడు ఎవసాయం పరిస్థితి చూస్తే ఎవసాయం సెయ్యలని ఎవ్వురూ అనుకోరు...
నరసింహం: ఎవ్వరూ ఎవసాయం సెయ్యకపోతే ..మరి మడుశిలేట్టా బతకాలా .. అందుకే ఇది ఇప్పుడు మన ఒక్కరి సమస్యా కాదు.. . దేశం మొత్తం మీద పరిస్థితి ఇట్టాగే ఉంది…ఒక్క మనదేశంలోనే కాదు..అన్ని దేశాలలో ప్రజలూ ఇట్టాంటి ప్రకృతి వైపరీత్యాల వలన అనేక రకాల కష్టాల పాలౌతున్నారు...మనుషులే కాదు…ఈ వాతావరణంలో వచ్చే పెద్ద పెద్ద మార్పులకు కొన్ని జాతుల మొక్కలూ, జంతువులూ కూడా అంతరిస్తుండాయ్.
సాలమ్మ: అట్టాగా...ఈ ఇపరీతమైన ఎండలకీ ..వానలకీ మడుసులే బతకట్లేదు…ఇంక మొక్కలేం బతుకుతాయ్ ..
నరసింహం: అందుకే మనం ఇట్టాంటి విపత్తులను ఎదుర్కోడానికి సిద్ధంగా ఉండాల...జీవిత భీమాలు, పంట భీమాలు సేయించుకోవాల, దిగుబడి బాగా వచ్చినప్పుడు మంచి ధర చూసి అమ్ముకోవాల ...సరుకు పాడవకుండా ...మంచి గిడ్డంగులను, శీతల రవాణా సౌకర్యాలనూ అందరూ కలిసి ఏర్పాటు చేసుకోవాల…
నరసమ్మ: ముఖ్యంగా లాభాలొచ్చినప్పుడు ఆ డబ్బును అవసరానికి అందివచ్చేలాగా జాగ్రత్త చేసుకోవాలి. అంతేగానీ ఏ వ్యాపారంలోనో ..అధిక వడ్డీకి ఆశపడో పోగొట్టుకోకూడదు. నరసింహం:... ఏది పోయినా ..మనం ధైర్యాన్ని మాత్రం అస్సలు పోగొట్టుకోకూడదు… అయినా కష్టాలు లేనిదెవరికీ..
సాలమ్మ: అంతేలే ...మన సమస్యలే మనకు పాఠాలు నే ర్పిత్తాయ్
నరసింహం: మొత్తానికి ఈ రెండువేల పది మనకు పాఠాలూ, గుణపాఠాలూ సాలానే నేర్పినాది...ఇక రాబోయే సంవచ్చరం మనందరకూ బాగుండాల..
నరసమ్మ: మనందరి కష్టాలూ తీరిపోవాలనీ…
సాలమ్మ: సంతోసంగా, శాంతిగా ఉండాలనీ కోరుకుందాం..
Tuesday, December 7, 2010
Rice on Roof tops (My news)
A farm query that appeared in Hindu made me aware of this interesting farming feat.
Mr. S. Vishwanath from Bangalore has proved that paddy can be successfully grown on rooftops making use of grey water and wastewater. On a 400 sq. ft roof area one can raise 80 kg of rice in a year. For details you an contact Mr. S. Vishwanath at Rainwater Club, No. 1022, 6th Block, 1st Floor, HMT Layout, Vidyaranyapura Main Road, Vidyaranyapura, Bangalore - 560 097, phone080-41672790 , website: www.rainwaterclub.org, email: zenrainman@gmail.com , mobile: 9901992690.
Source: Growing rice on rooftop
You can watch the video at Rainwater-Rice on the roof
Mr. S. Vishwanath from Bangalore has proved that paddy can be successfully grown on rooftops making use of grey water and wastewater. On a 400 sq. ft roof area one can raise 80 kg of rice in a year. For details you an contact Mr. S. Vishwanath at Rainwater Club, No. 1022, 6th Block, 1st Floor, HMT Layout, Vidyaranyapura Main Road, Vidyaranyapura, Bangalore - 560 097, phone080-41672790 , website: www.rainwaterclub.org, email: zenrainman@gmail.com , mobile: 9901992690.
Source: Growing rice on rooftop
You can watch the video at Rainwater-Rice on the roof
Employee-turned-Farmers
We do come across people leaving secured jobs and taking up farming. It is a desirable trend. But like many others, I too consider it to be a very dangerous proposition in terms of having a secured income. (I am a proponent of mainstreaming agriculture. But I envisage people with high/regular income opting to invest in agriculture instead of investing in concrete or indulging in affluent lifestyles.)
But you can't help it. Some people dared to do that. I wish them stupendous success!
I would like to feature them on my blog as and when I come across...perhaps I may visit their farms ...
Mr. M.K. Kailash Murthy, of Doddinduvadi village of Kollegal taluk in Chamarajanagar district, is a banker who left his job to become a farmer. He calls this system of farming “zero farming method” and says, “reading the book The One-Straw Revolution written by Masanobu Fukuoka, a pioneer in natural farming in Japan, motivated me to follow this technique.”
Contact address: Mr. M.K. Kailash Murthy, Academy of Natural Farming, Doddinduvadi village, Kollegal, Chamarajanagar district, Karnataka, website: www.the-anf.org, email: kailashnatufarm@gmail.com, mobile: 9880185757 and 9845125808.
Source: Zero farming: no investment, yet guarantees good yield by M.J. PRABU in The Hindu Thursday, Jun 11, 2009
But you can't help it. Some people dared to do that. I wish them stupendous success!
I would like to feature them on my blog as and when I come across...perhaps I may visit their farms ...
Mr. M.K. Kailash Murthy, of Doddinduvadi village of Kollegal taluk in Chamarajanagar district, is a banker who left his job to become a farmer. He calls this system of farming “zero farming method” and says, “reading the book The One-Straw Revolution written by Masanobu Fukuoka, a pioneer in natural farming in Japan, motivated me to follow this technique.”
Contact address: Mr. M.K. Kailash Murthy, Academy of Natural Farming, Doddinduvadi village, Kollegal, Chamarajanagar district, Karnataka, website: www.the-anf.org, email: kailashnatufarm@gmail.com, mobile: 9880185757 and 9845125808.
Source: Zero farming: no investment, yet guarantees good yield by M.J. PRABU in The Hindu Thursday, Jun 11, 2009
Farmers Innovate - Paddy Thresher (My News)
Mr. Mohammed Fazlul Haque from Assam developed a paddy thresher that does not cut the paddy chaff into bits and pieces but throws them out whole. According to Mr. Fazlul, by using his machine the whole paddy stalk can be obtained instead of chopped pieces. The nutritional value is conserved in the whole stalk and fed to cattle or sold.
The machine, fitted with a spike tooth cylinder, and semi cylindrical concave can be adjusted by changing the length of each spike.There is no sieve or shaker and the grains fall directly from the concave gap and are cleaned by the blower just below the concave.
Till date Mr. Fazlul has sold more than 75 machines in different parts of the state. He delivers the machines based on order in a week's time.
The unit priced at Rs. 35,000 (excluding prime mover and cost of transportation) was exhibited the Rashtrapati Bhavan recently at the grassroot innovation exhibition organised by National Innovation Foundation (NIF) India, which is also supporting him under the Micro Venture Innovation Fund.
Excerpt from Indigenous paddy thresher may address labour shortage crisis by M. J. Prabu
Contact Address: Mr. Md. Fazlul Haque, Moirabari village, Morigaon district, Assam-782126, Mobile: 98648 67012.
The machine, fitted with a spike tooth cylinder, and semi cylindrical concave can be adjusted by changing the length of each spike.There is no sieve or shaker and the grains fall directly from the concave gap and are cleaned by the blower just below the concave.
Till date Mr. Fazlul has sold more than 75 machines in different parts of the state. He delivers the machines based on order in a week's time.
The unit priced at Rs. 35,000 (excluding prime mover and cost of transportation) was exhibited the Rashtrapati Bhavan recently at the grassroot innovation exhibition organised by National Innovation Foundation (NIF) India, which is also supporting him under the Micro Venture Innovation Fund.
Excerpt from Indigenous paddy thresher may address labour shortage crisis by M. J. Prabu
Contact Address: Mr. Md. Fazlul Haque, Moirabari village, Morigaon district, Assam-782126, Mobile: 98648 67012.
Farmers Innovate - Cycle Dante (My News)
Kotamla Krishna, a farmer hailing from Yeddumylaram village in Medak district invented a rotary weeder.
Finding farm labour has become a Herculean task after implementation of National Rural Employment Guarantee Scheme (NREGS). This had an adverse impact on Krishna's work to tend to his vegetable farm. Even clearing weed over an acre of land daily was costing him about Rs. 2,000.
He saw a model of a plough at a Rythu Sadassu in Zaheerabad and he came up with his innovation—the ‘cycle dante'.
The model features a triangular plate fixed on the sides of a cycle rim. A dante or a plough-like instrument is fixed to it.
Excerpt from Ryot creates ‘cycle dante' by R. Avadhani
Finding farm labour has become a Herculean task after implementation of National Rural Employment Guarantee Scheme (NREGS). This had an adverse impact on Krishna's work to tend to his vegetable farm. Even clearing weed over an acre of land daily was costing him about Rs. 2,000.
He saw a model of a plough at a Rythu Sadassu in Zaheerabad and he came up with his innovation—the ‘cycle dante'.
The model features a triangular plate fixed on the sides of a cycle rim. A dante or a plough-like instrument is fixed to it.
Excerpt from Ryot creates ‘cycle dante' by R. Avadhani
Solar water purifier - My News
Raqxa - ‘Solar Water Purifier with Integrated Storage and Automatic Supply' is the idea of Vemula Lakshmimnarayana(Ph: 9848391922) from Tadipatri town of Anantapur District, Andhra Pradesh, India.This is one among the 52 projects shortlisted for the ‘India Innovation Initiative-- i3 National Fair'.
Raqxa competed with 850 entries from all over India, and what makes it special is the innovator's non-technical educational background. For Mr. Lakshmimnarayana, a postgraduate in literature, innovation has been the second nature and Raqxa, the acme of it. He earlier designed a perpetual calendar, a rat-trap, and a solar water heating system.
Raqxa in fact uses the SODIS (Solar Water Disinfection) treatment approved by the World Health Organisation for affordable safe drinking water in small quantities by households. The method aims to treat water through solar radiation and involves filling water in Pet bottles and exposing them to the sun for five hours on a bright day or two days under cloudy sky.
In his device, Lakshminarayana used a number of glass purification cells to contain water for exposure upto 20 hours.
These will be fixed to a solar panel and kept at a suitable angle on the terrace. Untreated water will be pumped up from a water tank/can in the house, kept at a level higher than the discharge unit from where the treated water can be drawn. The whole system runs with gravitational pull and does not use power to build pressure, asserts Mr. Lakshminarayana.
Through check valves, he also made sure that the untreated water does not get mixed up with the treated water in the cells when water is drawn for consumption. The device is long-lasting, environment-friendly and requires zero maintenance, he says. He is on the lookout for patrons who can fund the commercial production without profit motive.
Excerpts from Remedy for water contamination by Swathi.V
Monday, December 6, 2010
Jatinga Bird Mystery [Misery?!]
As fog comes on a moonless night......
When the wind blows in direction right....
Jatinga turns into an island of search light,& birds appear like ghosts from nowhere.
Jatinga , a village on a ridge, is located in the North Cachar Hills district, Assam State in India. It is 330km south of Guwahati. It is most famous for the phenomenon of birds “committing suicide”. This small place of beauty is mainly inhabited by about 2,500 Jaintia tribal people.At the end of monsoon months, mysterious behavior of birds takes place. During moonless and foggy dark nights between 6 p.m. and 9:30 p.m., flying birds come crashing to the ground with no prior warning whatsoever. This phenomenon is not confined to a single species, with Tiger Bittern, Black Bittern, Little Egret, Pond Heron, Indian Pitta and Kingfishers all being affected.
Conservation groups and wildlife officials in India have taken steps to prevent wanton killing of birds across India, creating awareness in the illiterate villagers. Since then, the amount of birds killed have decreased by about 40 percent.
(source: Wikipedia)
A similar light phenomenon occurs in the Philipines in about the same time and in similar climatic conditions i.e. on foggy, windy and moonless nights.
While most of the birds are trapped with what they call "Tawang" in the Philippines are supposed to be migrants, those at Jatinga are not necessarily so. (http://www.travelmasti.com/domestic/assam/jatinga.htm)
Jatinga girls perform the plate dance during the first International Jatinga Festival at Jatinga in Assam on Wednesday. (Source: The Hindu Thursday, Oct 28, 2010)
When the wind blows in direction right....
Jatinga turns into an island of search light,& birds appear like ghosts from nowhere.
Jatinga , a village on a ridge, is located in the North Cachar Hills district, Assam State in India. It is 330km south of Guwahati. It is most famous for the phenomenon of birds “committing suicide”. This small place of beauty is mainly inhabited by about 2,500 Jaintia tribal people.At the end of monsoon months, mysterious behavior of birds takes place. During moonless and foggy dark nights between 6 p.m. and 9:30 p.m., flying birds come crashing to the ground with no prior warning whatsoever. This phenomenon is not confined to a single species, with Tiger Bittern, Black Bittern, Little Egret, Pond Heron, Indian Pitta and Kingfishers all being affected.
Conservation groups and wildlife officials in India have taken steps to prevent wanton killing of birds across India, creating awareness in the illiterate villagers. Since then, the amount of birds killed have decreased by about 40 percent.
(source: Wikipedia)
A similar light phenomenon occurs in the Philipines in about the same time and in similar climatic conditions i.e. on foggy, windy and moonless nights.
While most of the birds are trapped with what they call "Tawang" in the Philippines are supposed to be migrants, those at Jatinga are not necessarily so. (http://www.travelmasti.com/domestic/assam/jatinga.htm)
Jatinga girls perform the plate dance during the first International Jatinga Festival at Jatinga in Assam on Wednesday. (Source: The Hindu Thursday, Oct 28, 2010)
Subscribe to:
Posts (Atom)